Ewangeliści to autorzy czterech Ewangelii. Byli to Apostołowie Mateusz i Jan oraz ich uczniowie Łukasz i Marek. Każdy z nich w innym czasie i z innego punktu widzenia opisali życie , działalość, mękę i zmartwychwszanie Jezusa.
Kim byli autorzy tych ksiąg natchninych? Zaczniemy od najstarszej Ewangelii - Ewangelii wg sw Marka.
Św. Marek - kuzyn św. Barnaby, towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży misyjnej, wspominają o tym Dzieje Apostolskie, potem podróżuje ewangelizując z św. Barnabą i św. Piotrem. To u boku św. Piotra w Rzymie powstaje jego Ewangelia. Św. Marek spełniał funkcje skromne, drugorzędne i służebne. Św. Ireneusz (+202 r.) nazwał go „uczniem i tłumaczem Piotra”. Podobnie jak św. Łukasz ,,nie widział, a uwierzył" w Jezusa.
Papiasz, biskup Hieropolis z II w. po Chr. (cytowany przez Euzebiusza z Cezarei, w Historii Kościelnej) pisze:
„To zaś powiedział prezbiter: Marek, który był tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko, co zachował w pamięci, ale nie według porządku tego, co mówił i czynił Pan. Ani bowiem Pana nie słyszał, ani nie należał do Jego grona i tylko później – jak już wspomniałem – był towarzyszem Piotra. Otóż Piotr stosował nauki do potrzeb słuchaczy, a nie dbał o związek słów Pańskich. Nie popełnił więc Marek żadnego błędu, jeśli w szczególności tak pisał, jak to się w jego pamięci przechowało. O jedno się bowiem tylko starał, by nic nie opuścić z tego, co słyszał, oraz by nie napisać jakiej nieprawdy”.
W ikonografii św. Marka symbolizuje skrzydlaty lew. Jest patronem pisarzy, notariuszy, murarzy.
Św. Mateusz - pochodził z Nazaretu, z zawodu był poborcą podatkowym w Kafarnaum, pobierał tam opłaty za przejazdy przez jezioro i przewóz towarów. Opłaty te były dla Rzymian. Po powołaniu ( Mt 9,9-13), jako uczeń podążał za Jezusem i był jednym ze świadków Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Jezusa. Poźniej w Jerozolimie głosił Jezusa jako obiecanego Mesjasza i tak właśnie przedstawiał Go w swojej Ewangelii, skierował ją bowiem zwłaszcza do Żydów. Nie wiadomo, gdzie i w jaki sposób zmarł Apostoł. Według niektórych autorów poniósł śmierć męczeńską w Etiopii, według innych został ścięty mieczem w Persji.
W iknografii św. Mateusza przedstawia się z Ewangelią w ręku i w towarzystwie uskrzydlonej postaci ludzkiej.
Św. Łukasz - pochodził z Antiochii Syryjskiej, był poganinem, z zawodu lekarz. (Kol 4, 14). Należał do ludzi wykształconych i doskonale obeznanych z ówczesną literaturą. Świadczy o tym jego piękny język grecki, kronikarska dokładność informacji i umiejętność zdobywania źródeł. Jego znajomość judaizmu jest powierzchowna, a łacińskie imię wskazuje na jego pochodzenie. Około 40 r. po narodzeniu Chrystusa i ok. 7 lat po Jego śmierci zapewne w samej Antiochii stał się wyznawcą Chrystusa.
Około 50 r. po raz pierwszy spotyka na swojej drodze św. Pawła, przyłącza się do niego jako uczeń, towarzysz podróży i lekarz. Jest autorem trzeciej Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich.
Symbolem świetego w ikonografii jest wół. Jest patronem introligatorów, lekarzy chirurgów, malarzy, rzeźbiarzy, grafików, historyków, notariuszy oraz złotników.
Św. Jan - był synem Zebedeusza i Salome, młodszym bratem Jakuba Starszego (Mt 4, 21). Jan pracował jako rybak. O jego zamożności świadczy to, że miał własną łódź i sieci. Początkowo był uczniem św. Jana Chrzciciela, potem przystał do grona uczniów Jezusa. Jest naocznym świadkiem słów i czynów Jezusa. Uważany jest za najmłodszego z apostołów i umiłowanego ucznia Jezusa. Należał do trzech wybranych uczniów, których Jezus zabierał ze sobą w szczególnych momentach swej misji. W ten sposób stał się świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, tajemnicy przemienienia i cierpienia Jezusa. Jest autorem czwartej Ewangelii, Apokalipsy i trzech Listów Apostolskich.
Symbolem świetego jest orzeł. Patron aptekarzy, dziewic oraz zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem: introligatorów, kopistów, kreślarzy, litografów, papierników, pisarzy, oraz: owczarzy, płatnerzy, skrybów, ślusarzy, teologów, uprawiających winorośl oraz wdów.
